مشهد نیازمند طرحی برای جمع آوری آب باران

به گزارش شهرآرانیوز، به گفته رئیس پژوهشکده آب و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد، در پدیده سیلاب با خیزش، هدایت و دفع روبه رو هستیم و با گسترش شهر‌ها به دلیل تغییر بافت زمین، خیزش خیلی بیشتر می‌شود و با سیل روبه رو می‌شویم.

کامران داوری در نشست تخصصی «مدیریت رواناب شهری» با تأکید بر اینکه در مشهد باید طرحی برای جمع آوری آب باران و نفوذ آن در فضای سبز و سفره‌های زیرزمینی در دستورکار باشد، افزود: روان کردن آب باران در مسیل‌ها و رهاسازی آن‌ها در پایین دست، روش نادرستی است که به هدررفت این نعمت الهی منجر می‌شود.

وی با اشاره به لزوم جمع آوری آب‌های سطحی، افزود: ساخت بند، حوضچه‌ها و جمع آوری سیلاب در مخازن، ساخت جوی‌ها و مسیل‌هایی برای جمع آوری آب‌های سطحی در شهر‌ها از روش‌های هدایت سیلاب و آب‌های سطحی است تا با اجرای آن‌ها از بروز خسارت جلوگیری شود و حتی بتوان آب را به سمت مخازن ذخیره نیز هدایت کرد. حفر چاه برای جذب رواناب‌ها از دیگر روش هاست که به تغذیه سفره‌های زیرزمینی نیز منجر می‌شود. البته در شهر‌ها ساخت مسیل با کف بتنی انجام می‌شود که این کار باعث می‌شود آب هیچ نفوذی به سفره‌های زیرزمینی نداشته باشد و در پایین دست شهر‌ها رها شود!

غفلت از مدل سازی رواناب

عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان نیز اظهار کرد: به مدل سازی در رواناب شهری کمتر توجه شده و ذخیره آب آشامیدنی در شهر‌ها در سال‌های اخیر به دلیل عوامل محیطی و انسانی به شدت کاهش داشته است. علیرضا اسلامی با بیان اینکه برای جمع آوری رواناب و سیلاب در مشهد مدل‌های گوناگونی در مناطق مختلف اجرا شده است، اضافه کرد: در مدل سازی شهری برای مشهد، سیلاب برای دوره‌های بازگشت پنج ساله، بیست وپنج ساله و پنجاه ساله پهنه بندی شده است.

وی افزود: چالش‌های زیادی در مسیر مدل سازی وجود دارد که فراهم نبودن زیرساخت‌های داده برداری مانند ایستگاه‌های باران سنجی در مشهد از آن جمله است. طراحی همه مدل‌ها نیاز به داده‌های مشاهداتی دارد که بیشتر شهر‌ها این پارامتر را ندارند.
وی تأکید کرد: در حوزه‌های شهری و در مشهد باید مدل‌های مختلف جمع آوری و استحصال رواناب بررسی و بهترین مدل انتخاب شود تا داده‌ها بر اساس آن طراحی شود. مدل‌های طراحی شده نیز باید قابلیت اصلاح و به روزرسانی داشته باشند.

کارایی تصفیه خانه‌های محلی

به گزارش ایرنا، معاون مهندسی آب سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری مشهد در این نشست درباره کارایی تصفیه خانه‌های محلی در تأمین آب فضای سبز کلان شهر‌ها اظهار کرد: استفاده از پساب، بازچرخانی و ساخت تصفیه خانه‌های محلی رویکرد مدیریت شهری مشهد برای آبیاری فضای سبز است.

عبدا... سلطان احمدی افزود: در آبیاری فضای سبز، آب آشامیدنی استفاده نمی‌شود و برای جلوگیری از افت سفره‌های آب زیرزمینی، تأکید بر استفاده از پساب است؛ بنابراین ساخت و بهره برداری تصفیه خانه‌های محلی با سرمایه گذاری بخش خصوصی دنبال می‌شود. وی ادامه داد: ساخت تصفیه خانه‌های لوکال در مشهد به بخش خصوصی واگذار و استاندارد سخت گیرانه‌ای برای تولید پساب در آبیاری فضای سبز مشخص شده است.

رئیس دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی نیز در این نشست گفت: الگوی استحصال آب باران باید براساس نیاز‌ها و موقعیت جغرافیایی و تراکم مناطق مختلف شهری طراحی شود. محمدتقی دستورانی افزود: در آبخیز شهری تفاوت‌های جدی ایجاد می‌شود و توجه به همه عوامل محیطی در طراحی الگوی استحصال و جمع آوری رواناب شهری ضروری است.